Zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ) – dlaczego to ważne?

Staw skroniowo-żuchwowy (ang. temporomandibular joint – TMJ) to niezwykle dynamiczna struktura układu ruchu – łączy żuchwę z czaszką, umożliwia zarówno ruchy obrotowe, jak i ślizgowe: otwieranie i zamykanie ust, żucie, mówienie, ziewanie. Gdy biomechanika tego stawu jest nieprawidłowa, bardzo szybko pojawiają się objawy bólowe, funkcjonalne zaburzenia oraz napięcia mięśniowe, które mogą rzutować na całe ciało – głowę, szyję, obręcz barkową.

W gabinecie obserwujemy, że wielu pacjentów trafia właśnie z dolegliwościami w obrębie TMJ/SSŻ – a ich przyczyna często wymaga interdyscyplinarnego podejścia: fizjoterapia, osteopatia, praca mięśniowo-powięziowa, poprawa postawy ciała.

Typowe objawy, które mogą świadczyć o zaburzeniach TMJ obejmują:

– ból w przedniej okolicy ucha lub kąta żuchwy, zwłaszcza podczas żucia lub ziewania;

– „trzaski”, „klikanie”, przeskakiwanie w stawie przy otwieraniu lub zamykaniu ust;

– uczucie blokowania szczęki lub ograniczonego otwarcia ust („tak jakby coś stanęło na drodze”);

– bóle głowy — szczególnie w rejonie skroni, potylicy — niewyjaśnione inaczej;

– napięcie mięśni żucia i mięśni szyi, uczucie „ciężkiej głowy”, bóle karku;

– objawy towarzyszące: uczucie pełności w uchu, szumy, zawroty głowy (z uwagi na bliskość struktur stawu i połączeń nerwowych);

– u osób z bruksizmem – ścieranie zębów, ból mięśni żucia po przebudzeniu, wzmożone napięcie w ciągu dnia.

Zignorowanie tych objawów może prowadzić do przewlekłych zmian, pogłębienia napięcia mięśniowego i ograniczeń w funkcjonowaniu – i często staw sam nie wraca do prawidłowej równowagi.

Mechanizm zaburzeń – co dzieje się w stawie i tkankach?

Gdy staw skroniowo-żuchwowy pracuje prawidłowo, głowa żuchwy porusza się płynnie w panewce, krążek stawowy przesuwa się w harmonii, a torebka stawowa i więzadła zapewniają właściwą ilość ruchu. W przypadku zaburzeń często dochodzi do:

– sztywności torebki stawowej – torebka stawowa staje się mniej podatna, dochodzi do ograniczenia tzw. „gry stawowej” (czyli drobnych ruchów ślizgowych/rotacyjnych)

– przeciążenia powierzchni stawowych lub krążka — np. w wyniku długotrwałego zaciskania zębów, nieprawidłowej postawy, urazu;

– zmian w napięciu mięśni żucia i powiązanych grup mięśniowych – mięsień żwacz, skroniowy, mięśnie skrzydłowe, a także mięśnie szyi i podgnykowe – reagują wzrostem napięcia odruchowego;

– modyfikacji funkcji – żuchwa może uciekać na jedną stronę, dochodzić może do mikro-podwichnięć, co generuje trzaski, blokady;

– związku z szyją i obręczą barkową – liczne badania podkreślają, iż dysfunkcja górnych segmentów szyjnych może wpływać na  TMJ, zarówno przez łańcuch biomechaniczny, jak i przez układ nerwowy (np. unerwienie wspólne, zmieniona postawa głowy) (Rezaie et al. 2022). 

Z punktu widzenia fizjologii: sztywna torebka i zwiększone napięcie mięśni ograniczają odżywienie chrząstki i krążka stawowego (mniej mazi stawowej), zwiększają tarcie i aktywizują receptory bólu w błonie maziowej i otaczających tkankach miękkich – co zwiększa aferentację bólową i może prowadzić do centralnej sensitizacji.

Które grupy mięśniowe najczęściej są przeciążone i jakie dają objawy?

– mięsień żwacz – daje typowo ból w rejonie policzka i kąta żuchwy; może pojawiać się uczucie „ściągania” żuchwy;

– mięsień skroniowy – napięcie w tej okolicy często mylone jest z migreną lub bólem głowy typu napięciowego;

– mięśnie skrzydłowe (przyśrodkowy i boczny) – ból głęboko w stawie, ograniczenie otwierania ust, przeskakiwanie;

– mięśnie nadgnykowe i podgnykowe – uczestniczą w funkcji żuchwy, przełykania i ustabilizowania krtani; ich przeciążenie może dawać uczucie „kuli w gardle”, wzmożone napięcie szyi;

– mięśnie szyi i górnej obręczy barkowej: mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy, górne włókna mięśnia czworobocznego, mięśnie podpotyliczne – ich nadmierne napięcie może być skutkiem i przyczyną zaburzeń SSŻ, tworząc błędne koło.

Objawy wynikające z tych napięć to m.in.: ból karku, sztywność szyi, ucisk w okolicy potylicznej, zawroty głowy, trudności w pełnym otwieraniu ust.

Terapia manualna i osteopatyczna TMJ– podejście i wpływ na tkanki

W pracy z pacjentami integrujemy kilka kluczowych elementów terapii stawu skroniowo-żuchwowego:

1. Mobilizacje stawu i torebki stawowej

– Delikatne trakcje i ślizgi zwiększają zakres ruchu i poprawiają dystrybucję mazi stawowej, co sprzyja lepszemu odżywieniu chrząstki i krążka.

– Dzięki temu zmniejsza się kompresja, poprawia się jakość ruchu i redukuje bodźcowanie receptorów bólu.

2. Praca na tkankach miękkich i mięśniach żucia/szyi

– Poprzez techniki terapii manualnej, osteopatycznej i terapię tkanek miękkich zmniejszamy punktowe napięcia mięśni, co obniża ilość impulsów bólowych kierowanych do układu nerwowego.

– Umożliwiamy mięśniom powrót do bardziej fizjologicznego napięcia spoczynkowego, co wpływa korzystnie na biomechanikę TMJ.

3. Terapia odcinka szyjnego i posturalna korekcja

– Prawidłowa postawa głowy i szyi ma kluczowe znaczenie dla TMJ – dysfunkcje górnego odcinka szyjnego mogą utrzymywać nieprawidłowe obciążenia stawu. – Badania potwierdzają: manualna terapia szyjnego segmentu w połączeniu z terapią  TMJ daje lepsze efekty niż samo leczenie konwencjonalne (Rezaie K. et al., 2022). 

– Działania te przyczyniają się do poprawy funkcji całego kręgosłupa szyjnego, co przekłada się na lepszą pracę TMJ.

4. Ćwiczenia neuromotoryczne i edukacja pacjenta

– Uczymy kontroli ruchu żuchwy, prawidłowych torów żucia, oddechu i redukcji stresu.

– Zmniejszamy wpływ parafunkcji (np. zaciskania zębów) na staw poprzez edukację, ćwiczenia relaksacyjne, postawowe i mięśniowe.

Badania systematyczne i meta-analizy wskazują, że terapia manualna – w połączeniu z ćwiczeniami – może znacząco zmniejszyć ból, poprawić maksymalne otwarcie ust oraz obniżyć ograniczenia funkcjonalne u pacjentów z TMJ.

Wskazania do terapii  TMJ

W praktyce Vitalmed warto rozważyć terapię stawu skroniowo-żuchwowego w przypadku:

– przewlekłego lub nawracającego bólu w okolicy szczęki, kąta żuchwy, okolicy ucha;

– ograniczenia otwarcia ust lub trzasków / przeskakiwania w SSŻ;

– bruksizmu – zaciskania zębów i ścierania szkliwa;

– bólów głowy, karku, zawrotów głowy w których przyczyną może być funkcjonalna dysfunkcja SSŻ;

– pacjentów po leczeniu stomatologicznym/ortodontycznym, u których obciążony jest staw skroniowo-żuchwowy;

– osób z przeciążeniem mięśni żucia, np. u osób pracujących głosem (wykładowcy, śpiewacy) lub zawodowo narażonych na stres i zaciskanie szczęk.

Zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego to złożony problem — obejmujący staw, mięśnie żucia, kręgosłup szyjny, postawę, a czasem także układ nerwowy i bólowy. W Vitalmed Fizjoterapia & Osteopatia stosujemy podejście, które łączy terapię manualną, osteopatię, pracę mięśniowo-powięziową oraz ćwiczenia funkcjonalne – pozwalając pacjentom osiągnąć ulgę, odzyskać pełny zakres ruchu, poprawić jakość żucia i mówienia oraz zredukować dolegliwości głowy i szyi.

Jeśli zauważasz u siebie objawy takie jak ból szczęki, trzaski w stawie, napięcie karku lub zawroty głowy bez jasnej przyczyny – zapraszamy na konsultację do jednego z naszych gabinetów. Więcej informacji i możliwość umówienia wizyty znajdziesz na stronie www.vitalmed24.pl.

BLOG

Umów się na wizytę