Koncepcja medycyny manualnej, która przywraca zaburzoną homeostazę organizmu. Jest to bardzo holistyczne podejście, które zakłada, że ludzkie ciało jest jedną całością zarówno w kontekście strukturalnym, funkcjonalnym, wisceralnym oraz emocjonalnym. Posiada ono własne mechanizmy regulacji i samoleczenia, stale dąży do homeostazy, a wszystkie procesy zachodzące w nim są ze sobą powiązane na poziomie mięśniowo-szkieletowym, trzewnym, czaszkowym oraz emocjonalnym.

Wszystkie układy naszego ciała wpływają na siebie zarówno na poziomie mechanicznym, jak i chemicznym, a dysfunkcja jednego powoduje zaburzenia pracy kolejnego z nich.

Zaawansowana wiedza z zakresu anatomii, fizjologii, patologii, biochemii i biofizyki wraz z przygotowaniem praktycznym zdobywanym przez lata studiów pozwala osteopatom rozpoznawać zaistniały problem, niedostrzegany często przez innych specjalistów klinicznych.

Przyczynia się to do bardzo wysokiej trafności diagnoz i skuteczności leczenia, zapewniając jednocześnie całkowite bezpieczeństwo pacjentowi, gdyż celem leczenia jest człowiek, a nie jego schorzenie.